کاش در این شهر آلوده

 

با آدمکهای تکراری و

 

رنگ از رو پریده..

 

کسی هم پیدا میشد

 

که صدای زجا های دلم را میشنید

 

و به آن التیام میبخشید

 

کاش در این ذهن خسته

 

به جای رویای آمدن یک مسافر

 

خیال پرنده شدن بود

 

لاقل این دل بیتاب

 

به جای منتظر ماندن،پرواز میکرد

 

ای کاش هیچ وقت عشق

 

وارد دل نمیشد

 

تا خیالبافی های شبانه

 

ذهن خسته ام را خسته تر کند

 

ای کاش میشد همان دخترک نق نقوی بچگی هایم می ماندم

 

که تمام غمم

 

کاش کودک بودم تا بزرگترين شيطنت زندگي ام نقاشي روي ديوار بود ،

 

اي کاش کودک بودم تا از ته دل مي خنديدم نه اينکه مجبور باشم همواره تبسمي تلخ بر لب داشته باشم ،

 

اي کاش کودک بودم تا در اوج ناراحتي و درد با يک بوسه همه چيز را فراموش ميكردم...

 

mahsa |23:19 |دو شنبه 6 تير 1390برچسب:کاش,دل,دخترک,بچگی,بوسه,